Πάλι από την αρχή

Ο νέος χρόνος έρχεται με συνέπεια κάθε...χρόνο. Με την ίδια συνέπεια εμείς τον υποδεχόμαστε και αποχαιρετάμε τον παλιό. Ο καθένας με το προσωπικό του στυλ. Όλοι βέβαια κάνουν τον απολογισμό τους, τι πήγε καλά, τι στράβωσε. Οι περισσότεροι σιχτιρίζουν τον παλιό χρόνο, καλού κακού σου λέει μη μας την κάνει την τελευταία στιγμή και μείνει εδώ, κάνουν τις προβλέψεις για το νέο (φέτος μάλλον δυσοίωνες είναι), βάζουν και κανένα στόχο έτσι για το καλό, ξέρετε θα κόψω το κάπνισμα, θα αρχίσω δίαιτα και πάει λέγοντας.

Εγώ που κατά βάση και κυρίως όταν δεν έχει έκλειψη η σελήνη ή τελοσπάντων δεν συμβαίνει τίποτα περίεργο στο ουράνιο στερέωμα, είμαι θετικός και αισιόδοξος άνθρωπος, κάθε χρόνο με συνέπεια, λέω καλά περάσαμε αλλά φέτος θα ναι ακόμα καλύτερα. Ναι ναι κάθε χρόνο η ίδια ηλίθια βεβαιότητα, ότι φέτος θα είναι καλύτερα. Όχι δεν είμαι θαυμάστρια του Coelho και του γνωστού μότο, όταν πιστεύεις κάτι το σύμπαν συνωμοτεί και τα σχετικά, αλλά για σκεφτείτε όταν γεννιέται ένα μωρό να λέγαμε ότι η ζωή του θα πάει κατά διαόλου. Ε δεν είναι ούτε σωστό, ούτε και δίκαιο.

Έτσι λοιπόν και φέτος, έβαλα το καλό μου χαμόγελο και το υποδέχτηκα το μωρό 2010. Το καλό μου φόρεμα δε το έβαλα γιατί είναι λίγο στενό και ήθελα να δοκιμάσω χωρίς τύψεις τις τρεις βασιλόπιτες που είχαμε φτιάξει. Αμέ τρεις, μια η μαμά, μια η γιαγιά και μια η Όλυ. Φλουρί δεν έτυχα βέβαια και ας το ήθελα πολύ αλλά δε βαριέσαι ούτε πέρσι το έτυχα αλλά καλά πήγε το 2009.

Μη τα πολυλογώ γιατί πολύ νόημα δεν έχει αυτό το post. Μόνο για να ευχηθώ καλό και χαμογελαστό ξεκίνημα σε αυτό το χρόνο το γράφω. Καλή Χρονιά λοιπόν σε όλους μας!