Όταν δυο άνθρωποι πρωτογνωρίζονται είναι σαν κάποιος να τους δίνει ένα λευκό πίνακα και πολλούς μαρκαδόρους να τον γεμίσουν σχέδια και χρώματα. Έχουν το χώρο δικό τους, από άκρη σε άκρη και μπορούν να χρησιμοποιήσουν όποια και όσα χρώματα θέλουν. Στην αρχή λοιπόν υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και κανένας περιορισμός, οπότε αρχίζει η ζωγραφική. Με την προσδοκία και την ανυπομονησία μικρού παιδιού μπροστά στο λευκό χαρτί, χωρίς παρελθόν και χωρίς ενοχές.Καθένας από τους δύο διαλέγει το χρώμα που αγαπά, το σχέδιο που τον εκφράζει και το τοποθετεί στο σημείο που επιλέγει. Ο καιρός περνάει, ο καμβάς γεμίζει και οι αποφάσεις για τα σχέδια, τα χρώματα και τη θέση τους στο σύνολο γίνονται περισσότερο πολύπλοκες. Δεν αρκεί πια να σου αρέσουν τα ροζ σύννεφα για να τα βάλεις στη ζωγραφιά σου, πρέπει να ταιριάζουν με τα μπλε καραβάκια που μόλις έφτιαξε ο άλλος και τα πολύχρωμα λουλούδια που είχες νωρίτερα ζωγραφίσει εσύ. Πρέπει ακόμα να εξετάσεις αν έχει μείνει καθόλου χώρος για αυτά. Οι προηγούμενες επιλογές, ορίζουν τις επόμενες. Δημιουργούν δυνατότητες και περιορισμούς. Ενοχές αλλά και προσδοκίες.
O πίνακας εξελίσσεται και από τις επιλογές που κάνουν και οι δυο, εξαρτάται αν το αποτέλεσμα θα θυμίζει τέχνη ή απλά ένα κακέκτυπο της. Όσο πιο αρμονική η συνεργασία, τόσο πιο διαχρονική η αξία του έργου. Όσο πιο επιπόλαιες οι πινελιές, τόσο πιο εφήμερη η διάρκεια του.
"No past, no guilt", φράση από την ταινία New York I Love You.
6 σχόλια:
Μου άρεσε πολύ...:-)
Καλή ή κσκή η ζωγραφιά τι σημασία έχει ; Κάθε ζωγράφιά σαν κι αυτές είναι μοναδική.Εκφράζει μια περίοδο μια σκέψη ένα λάθος το καλό ή το κακό.Αφού ασχολούμαστε με "ζωγραφιές " γινόμαστε συλλέκτες. Με μικρή ή μεγάλη συλλογή όσο μαζεύεις τόσο πιο γνώστης γίνεσαι. Με κακέκτυπα είτε διαχρονικά έργα στο τέλος όλοι ή σχεδόν όλοι οι συλλέκτες αποκτούμε το μοναδικό διαχρονικό και καλύτερο για εμάς έργο. Το διαμάντι της συλλογής μας....
Πολύ ωραίο κομμάτι.
@stalia&tserevini thanx :)
@takis δεν έχεις άδικο, άσε που έχουν υπάρξει μεγάλα έργα τέχνης που στην αρχή έμοιαζαν περισσότερο με μουτζούρες ή παιδικές ζωγραφιές. Οπότε πρέπει να περάσει χρόνος μάλλον για να εκτιμηθεί η πραγματική αξία.
Poli omorfi paromoiwsi! auto pou skeftomai diavazontas to ... kommati, einai pws telika tin empneusi, kata kurio logo, apo tous allous tin antleis. Ti ennow? Stin idia fasi tis zwis mou, estw t, gnwrizw ton X ton Y k ton Z. Stin zwgrafia tou X exei bubbles kai mpoukalia me mpires, stou Y moutzoures kai stou Z ena megalo fwteino ilio. Kai auto-gia kapoious distixws, gia emena kai pollous allous eftixws, den einai thema straightforward epilogis!
@Catastrophe Waitress
Νομίζω αυτή είναι η μαγεία αλλά και η δυσκολία αυτής της "τεχνικής ζωγραφικής". Δυο άνθρωποι που αλληλοεπηρεάζονται, διαμορφώνουν το αποτέλεσμα. Ευτυχώς και κατά τη δική μου γνώμη.
Δημοσίευση σχολίου