Εδώ και μέρες αντιστέκομαι σθεναρά στο να γράψω ένα post με πολιτική άποψη. Προσέξτε πολιτική, δηλαδή άποψη του πολίτη. Αυτή την άποψη λοιπόν δε την γράφω όχι γιατί δεν την έχω, ούτε γιατί δε με αφορά. Το γεγονός ότι παρακολουθώ σα τους γέρους όλα τα δελτία ειδήσεων, βολοδέρνοντας από κανάλι σε κανάλι, λες και η Τρέμη θα τα πει αλλιώς από τη Σία την Κοσιώνη, θεωρώ ότι είναι ένα δείγμα της πολιτικής μου αγωνίας.
Δε τη γράφω, που λέτε, για δυο λόγους. Πρώτον γιατί το ύφος και η θεματολογία αυτού του blog διαφοροποιούνται. Δηλαδή φαντάζεστε από τα τζήν και τα βράδια στη Μονμάρτρη, να το ρίξω στα spread και τους κομμένους μισθούς? Ε όχι, αδύνατον γιατί άντε μετά να ξαναβάλεις τα βρακιά που μας έβγαλε ο Χωμενίδης (για όσους σκέφτονται τι λέει η τρελή, θα πω άντε διαβάστε και κανένα από τα παλιά post)!
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι στο χάος του διαδικτύου από τα blogs μέχρι τα ενημερωτικά sites υπάρχουν οι απόψεις όλες, μια χαρά εκτεθειμένες, σαν εφημερίδες απλωμένες σε περίπτερα. Από αυτές λοιπόν άλλες με έχουν εξοργίσει, πολλές όμως με έχουν καλύψει. Πλήρως και ολοκληρωτικά, οπότε όποια δική μου προσθήκη περιττή θα είναι.
Γιατί σας πρήζω λοιπόν τόση ώρα με τη φλυαρία μου? Απλά γιατί μαζί με όλα τα άλλα που μου έρχονται και γράφω κατά καιρούς, η πολιτική άποψη που επίσης έχω επιβεβαιώνουν ότι και εμένα με απασχολούν "μερικά από τα βασικά προβλήματα του δυτικού πολιτισμού, δηλαδή το σεξ, η μόδα, το χρήμα και η φτώχεια, μια συνταγή αρκετά κοινή εντέλει".
Η τελευταία φράση είναι από το βιβλίο του Νίκου Παπανδρέου "Μέρες σαν κι αυτές".
Δε τη γράφω, που λέτε, για δυο λόγους. Πρώτον γιατί το ύφος και η θεματολογία αυτού του blog διαφοροποιούνται. Δηλαδή φαντάζεστε από τα τζήν και τα βράδια στη Μονμάρτρη, να το ρίξω στα spread και τους κομμένους μισθούς? Ε όχι, αδύνατον γιατί άντε μετά να ξαναβάλεις τα βρακιά που μας έβγαλε ο Χωμενίδης (για όσους σκέφτονται τι λέει η τρελή, θα πω άντε διαβάστε και κανένα από τα παλιά post)!
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι στο χάος του διαδικτύου από τα blogs μέχρι τα ενημερωτικά sites υπάρχουν οι απόψεις όλες, μια χαρά εκτεθειμένες, σαν εφημερίδες απλωμένες σε περίπτερα. Από αυτές λοιπόν άλλες με έχουν εξοργίσει, πολλές όμως με έχουν καλύψει. Πλήρως και ολοκληρωτικά, οπότε όποια δική μου προσθήκη περιττή θα είναι.
Γιατί σας πρήζω λοιπόν τόση ώρα με τη φλυαρία μου? Απλά γιατί μαζί με όλα τα άλλα που μου έρχονται και γράφω κατά καιρούς, η πολιτική άποψη που επίσης έχω επιβεβαιώνουν ότι και εμένα με απασχολούν "μερικά από τα βασικά προβλήματα του δυτικού πολιτισμού, δηλαδή το σεξ, η μόδα, το χρήμα και η φτώχεια, μια συνταγή αρκετά κοινή εντέλει".
Η τελευταία φράση είναι από το βιβλίο του Νίκου Παπανδρέου "Μέρες σαν κι αυτές".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου