Γιατί αγάπαμε τον Edward

Διάβαζα σήμερα στα Νέα ότι το 80% του κοινού της Νέας Σελήνης (η συνέχεια του lovestory ανάμεσα σε ένα βαμπιρ και μια μαθήτρια) είναι γυναίκες. Σε αυτό το 80% συμπεριλαμβάνομαι εγώ και οι περισσότερες φίλες μου και έχοντας δει μόλις χτες την ταινία, αναρωτήθηκα τι κάνει τα κορίτσια να περιμένουν με κρατημένη την ανάσα την επόμενη εμφάνιση του Robert Pattinson ως Edward Cullen και τα αγόρια να κοιμούνται από το πρώτο τέταρτο της βαμπιροϊστορίας.

Αδιαμφισβήτητα ο κύριος Pattinson είναι πολύ όμορφος. Δεν είναι όμως ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος όμορφος του κινηματογράφου. Από πότε οι γοητευτικές γωνίες ενός προσώπου και τα ατιμέλητα μαλλιά δικαιολογούν τέτοια υστερία;

Νομίζω λοιπόν, ότι αυτό που μας κάνει να κάνει να χάνουμε την ψυχραιμία μας στη θέα του Robert δεν είναι η απίστευτη εμφάνιση αλλά αυτό που αντιπροσωπεύει ως Edward. Την φαντασίωση του έρωτα στον απόλυτο βαθμό του. Σε έναν κόσμο που όλα είναι σχετικά έρχεται και είναι απόλυτα όμορφος, απόλυτα αφοσιωμένος, απόλυτα προστατευτικός, απόλυτα ερωτευμένος...

Όχι μόνο αυτό όμως. Είναι ξεχωριστός, διαφορετικός από όλους και στα πάνω από 100 χρόνια ζωής του δεν τον έχει συγκινήσει καμιά εκτός από την Bella (βρίσκει ξεχωριστή μια συνηθισμένη κοπέλα). Ε ναι λοιπόν, το παραδέχομαι αυτό περιμένουμε όλες (εδώ γελάω πάρα πολύ και αυτό είναι πρόβλημα γιατί όταν γράφω δεν μπορώ να ενσωματώσω το γέλιο, που είναι για μένα καθοριστικός παράγοντας έκφρασης). Και επειδή ξέρουμε ότι αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες (ναι δεν είμαστε τόσο εκτός πραγματικότητας), ξεροσταλιάζουμε περιμένοντας τη συνέχεια.

Η φωτογραφία προέρχεται από φωτογράφιση του Robert Pattinson για το Vanity Fair, http://www.vanityfair.com/

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα αγόρια μάλλον κοιμούνται γιατί όσοι από εμάς δεν είναι οι γνωστοί σας κάφροι, ίσως αναζητουν τη γυναικεία παραλληλία του δικού σας Edward. Σήμερα η ευαισθησία και ο ρομαντισμός σε μας τους άνδρες θεωρείται αδυναμία στην καλύτερη περίπτωση . θέτω λοπόν το εξής ερώτημα. Το πασιφανές είναι το love story του εν λόγω κυρίου και της κυρίας. Το δραματικό βαθύτερο στοιχείο ποιό είναι ; Μήπως όπως προείπες ο φίλος μας περίμενε πάνω από 100 χρόνια να βρεί τη γυναίκα που θα τον συγκινήσει; μήπως τελικά αυτό ειναι το βαθύτερο νόημα και το δράμα που θα έπρεπε να συγκινήσει ; Τα κορίτσια όπως πάντα αναζητούν το πριγκιπά τους που θα χαρίσει τον έρωτα που θα είναι " απόλυτα όμορφος, απόλυτα αφοσιωμένος, απόλυτα προστατευτικός, απόλυτα ερωτευμένος... " Οι πρίγκιπες όμως και οι Edwards Θαφτηκαν ή θάβονται από τις ίδιες της απλές Belles.Το χειρότερο όμως ειναι αυτο που περιγράφεις κλείνοντας..."Και επειδή ξέρουμε ότι αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες" .Οι πρίγκιπες όπως και οι Edwards είναι αρσενικά και δε μασάνε, ειναι πάντα άντρες, είμαστε πάντα άντρες ,κυνηγοί αλλά όλοι έχουν ένα αδύνατο σημείο...πρέπει να πιστεύεις σε αυτούς...να πιστέψετε ξανά στους πρίγκιπες και στη συγχρονη πλέον εκδοχή τους το βαμπίρ Edward. Ο εαυτός σου είναι δυνατός, αν δεν πιστέψεις σε σένα όμως χάθηκες, ο θεός είναι τέλειος αν δεν πιστέψεις σε αυτόν δεν υπάρχει πουθενά για σένα, αυτό που αντιπροσωπεύει ο Edward πως θα υπάρξει αν δε το πιστεύεις ; Είναι κάπου εκεί έξω και σεις γυναίκες ξεροσταλιάζετε περιμένοντας τη συνέχεια.....
Εμείς απλά θα γίνουμε βαμπιρ μέχρι κάποια να ανοίξει τα μάτια της.....

Afroditi είπε...

Με έβαλες σε σκέψεις και να σου πω την αλήθεια, μου αρέσει. Μου αρέσει που θέτεις τη δική σας πλευρά των πραγμάτων (αν υποθέσουμε ότι εκπροσωπείς τα αγόρια και εγώ τα κορίτσια στα πλαίσια τουλάχιστον αυτού του blog). Και για να πω ακόμα μια αλήθεια μου αρέσει και αυτό που λες εκτός από το ότι το λες.

Δημοσίευση σχολίου