Δυο βάνες έχει η ζωή...

Τη θεωρία με τα αγαπόνια τη θυμάστε? Ναι, ναι του Κωστή. Τότε που λέτε ήτανε καλοκαίρι. Όσο να 'ναι η ζέστη, η θάλασσα, τα μοχίτα, οι μαργαρίτες τ' αλάφραιναν το κλίμα και με τον Κωστή αναπτύσσαμε τέτοιες θεωρίες, ευχάριστες, γεμάτες αισιοδοξία και αγάπη. Τις λέγαμε ενώ γύρω κελαηδούσαν πουλάκια και πετούσαν αγγελάκια. Καλά ντε μη βαράτε. Είπα να το κάνω λίγο ποιητικό. Ποτά στο Αίθριο πίναμε, τα πουλάκια την είχαν κάνει γιατί η μουσική δε τα άφηνε να κοιμηθούν, τα αγγελάκια ζεσταίνονταν και είχαν μουλιάσει τα φτερά τους από την υγρασία, με λίγα λόγια τίποτα δεν φτερακούσε (ωραία τα λέω σήμερα, πυργιώτικα) στον ουρανό.

Από τότε πέρασε καιρός, ήρθε το φθινόπωρο, έπεσαν τα φύλλα, ήρθε ο χειμώνας δεν έπεσαν τα χιόνια. Το ξέρω τα είπαμε και στο προηγούμενο post αλλά θέλω να δοθεί έμφαση στο χειμώνα και τους συμβολισμούς που κουβαλάει. Εγώ δε τον χωνεύω, ξηγημένα πράγματα. Ήρθε λοιπόν ο χειμώνας και η θεωρία των αγαπονίων, έδωσε τη θέση της στη θεωρία "Δυο βάνες έχεις η ζωή...άνοιξα μια και κάηκα". Ναι δίκιο έχετε, είναι πιο ξενέρωτη, μέχρι απαισιόδοξη τη λες. Ενέχει και κινδύνους για τη σωματική μας ακεραιότητα, αλλά είπαμε χειμώνας, τέρμα τα ψέμματα.

Διατυπώνει λοιπόν ο Κωστής και σας μεταφέρω εγώ δια του blog τούτου. Γυρνάς σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα στο λιοστάσι (είναι και επίκαιρο). Έτσι είμαστε εμείς τα παιδιά της επαρχίας, έχουμε και λιοστάσι. Εγώ ούτε ελιά διακοσμητική σε γλάστρα δεν έχω και άμα είχα θα είχε ξεραθεί, αλλά ο Κωστής έχει λιοστάσι. Γυρνάς λοιπόν κατάκοπος και κυρίως πάρα πολύ βρώμικος. Μια επιθυμία θέλεις να εκπληρώσεις διακαώς. Να κάνεις ένα μπάνιο, να ξεβρομιστείς, μη νιώθεις άλλο σα Πακιστανός στην Ηρώων Πολυτεχνείου. Μπαίνεις λοιπόν στη μπανιέρα γυρνάς το ρουμπινέ ανυπόμονα και επιπόλαια και τρως ένα τσουρούφλισμα που από Πακιστανός γίνεσαι ερυθρόδερμος σε χρόνο dt.

Καλά θα μου πείτε, έτσι ανοίγουμε μια βρύση και όποιον πάρει ο χάρος? Δε δοκιμάζουμε λίγο? Πρώτα το δαχτυλάκι, λίγο το ζεστό, λίγο το κρύο μέχρι να φτάσουμε στην επιθυμητή θερμοκρασία. Αμ έτσι είναι το σωστό, αλλά όταν είσαι πολύ κουρασμένος και πολύ βρώμικος, το μυαλό δεν έχει την απαιτούμενη διαύγεια και την πατάς εύκολα. Εδώ που τα λέμε και ξεκούραστος να είσαι πάλι μπορεί να την πατήσεις. Τα σενάρια είναι πολλά, μπορεί να έχουν χαλάσει οι βάνες και να μη ρυθμίζονται, μπορεί να έχει χαλάσει ο θερμοσίφωνας, να περιμένεις, να περιμένεις και πουθενά το ζεστό. Μπορεί να σου αρέσει το ζεστό αλλά να μην επιτρέπεται για την περίπτωση σου. Με λίγα λόγια πιάσε το αυγό και κούρευτο. Κατά βάση εύχεσαι να μην έχει χαλάσει ο ρουμπινές ή ο θερμοσίφωνας, να μη χρειαστεί υδραυλικός με λίγα λόγια γιατί άκρη με δαύτους δε βγάζεις.

Έτσι είναι οι σχέσεις λέει ο Κωστής, σα να ρυθμίζεις το νερό για το μπάνιο. Όλα μπορούν να συμβούν, από το πολύ καυτό μέχρι το πολύ κρύο. Καμιά φορά γυρνάς τη βάνα και καίγεσαι, την άλλη παγώνεις. Όταν όμως τα καταφέρεις και βρεις τη σωστή θερμοκρασία μπορεί και να ακούσεις κανένα κελάηδισμα από το προαναφερθέντα πουλάκια, λόγω υπέρμετρης ευφορίας!

p.s. Για παν ενδεχόμενο εγώ θα εγκαταστήσω τη βρύση της φωτογραφίας που φωτίζεται ανάλογα με τη θερμοκρασία, προκειμένου να αποφύγω ατυχή συμβάντα στο μέλλον.

14 σχόλια:

Covenant είπε...

Pantws yparxoun kai periptwseis opou kai to mpanio sou kaneis kai i thermokrasia tou nerou mia xara einai...

Alla molis patiseis to podi sou eksw apo ti mpaniera a) glistras kai spas kapoio melos tou kormiou sou b) arpazeis ena varvato kai pernas tis epomenes meres vrizontas...

Opote ksereis polloi oi kindynoi...

Afroditi είπε...

Κρύβε λόγια!
Άμα παραθέσουμε όλους τους κινδύνους, θα κάτσουν όλοι άπλητοι και θα βρωμίσουμε. Ε δε λέει.

Άλλωστε εκτός από τη βρύση που ανακάλυψα υπάρχουν και αντιολισθητικά χαλάκια για πρόληψη πτώσεων. Επίσης, ακόμα καλύτερα, μπορεί να βρεθεί κάποιος να σε κρατήσει τη στιγμή που πας να πέσεις και να σου δώσει και μια καθαρή πετσέτα.

Τελικά νομίζω ότι η θετική έκβαση τόσο του μπάνιου όσο και του σκουπίσματος έξω από τη μπανιέρα, αξίζει το ρίσκο :))

Αιθέρια είπε...

Αχ τα πράγματα που προκαλούν τιτιβίσματα, πεταλουδίτσες και λοιπά χαρούμενα εμπεριέχουν πάντα ένα ρίσκο!Αλλά ναι αξίζει!Όλοι στις μπανιέρες!
Να εκφράσω για άλλη μια φορά το θαυμασμό μου για τους παραλληλισμούς,τις μεταφορές, τα παιχνίδια με τις λέξεις, που θα έκαναν και μια φιλόλογο να ζηλέψει!Ε για να μη λένε πως ξέρουμε μόνο από τσιπάκια!!Φιλιά!!

Afroditi είπε...

Αγαπητή Αιθέρια,
ευχαριστώ για το θαυμασμό αν και νομίζω ότι όχι μόνο δεν ξέρω τίποτα για τσιπάκια πέρα από το περνάει δε περνάει η μέλισσα... το ρεύμα ήθελα να πω, αλλά ούτε τα παιχνίδια με τις λέξεις παίζω πάντα με όρους φιλολόγων :p
Συνέχισε τις αιθεροβασίες ;)
Ανταποδίδω τα φιλιά!

Αιθέρια είπε...

Αγαπητή Αφροδίτη,
Είμαστε 2 στους αιθέρες και μας μπερδεψες..εγω συνεχίζω τις αιθεριότητες(με φιλική συμμετοχή απο αιθεροβάμων) και η αιθεροβάμων συνεχίζει τις αιθεροβασίες..

Εκτός και αν το τελευταίο σχόλιο ηταν τυχαίο και εγω λέω άσχετα!
:-)

Afroditi είπε...

Αγαπητή Αιθέρια,
δε λες άσχετα. Σας παρακολουθώ και από τις 2 μεριές (για να μη νομίζετε ότι τα λέτε μεταξύ σας μόνο και κανείς άλλος δε διαβάζει), αλλά τα μπέρδεψα λίγο είναι η αλήθεια :)

Ανώνυμος είπε...

Βάνες, 8 Δεκεμβρίου, ... σιωπή ! Κρίμα μερικές φορές "έγγραφες"...

Afroditi είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε,
αν εσύ θεωρείς μια φορά κρίμα όταν αργώ να γράψω, για μένα είναι κρίμα πολλές περισσότερες.
Για να γράψω πρέπει πρώτα να έχω χρόνο και δεύτερο και σημαντικότερο καλή διάθεση.
Το τελευταίο διάστημα μου λείπουν και τα δυο, στη θέση τους έχω άγχος, νεύρα και μερικά ακόμα αρνητικά συναισθήματα.
Δεσμεύομαι όμως στους αναγνώστες μου και σε μένα να επαναφέρω τις θετικές σκέψεις, άρα και τα post μου σύντομα!

Ανώνυμος είπε...

Θα στείλω email...

Ανώνυμος είπε...

Δύο πόρτες ήξερα...δύο βάνες όχι !

Afroditi είπε...

Δυο πόρτες, δυο βάνες, δυο τμήματα! :))

Ανώνυμος είπε...

"Δύο κόσμοι : εν ζώσης, και εν διαδικτύου..."

Afroditi είπε...

Ελπίζω όχι δύο διαφορετικοί ή παράλληλοι κόσμοι, αλλά δύο συμπληρωματικοί κόσμοι

Ανώνυμος είπε...

Software...Hardware και όλο μαζί : EMBEDDED DESIGN

Δημοσίευση σχολίου